Kendime Not #4

Mart 07, 2019
Aslında umduğum kadar mutlu değilim. 
Yataktan sadece zorunda olduğum için kalkıyorum. 
Derslere gitmek zorunda olduğum için, gururuma gitmemeyi kaçmamayı yediremediğim için.
Ama bu sabah gitmemek için ağlayacak duruma gelince dedim ki evet artık bu sorundan kaçmam gerekiyor. 
Her sabahki kadar güçlü değilim bu sabah. 
Sadece uzaklaşmaya, biraz dinlenmeye, güzelce kahvaltı yapmaya ihtiyacım var.
Ders çalışacak, bir sonraki haftayı geçirecek enerjiyi bulmaya ihtiyacım var.

O yüzden,
Bugün okulu ektim.
Cumaya ve hafta sonuna güzel planlar yaptım.

Bu sefer uzun tutmak istemiyorum o yüzden sadece şunu bırakıp gideceğim. 
“Make sure your worst enemy doesn't live between your two ears."

Sonra görüşürüz,
-d


1 yorum:

  1. Merhaba!
    Ben bu negatif enerji olayını günlük hayatımda çok yaşıyorum. Mesela güne kötü başladıysam moralim bozuksa onu tüm insanlara yayıyorum ya da birinin morali çok bozuksa ve ben ne yaptıysam düzeltemediysem gün sonunda mutlu ayrılmıyorum o kişinin yanından, düşünmeyi ertelediğim her şeyi düşünerek eve dönüyorum.

    Neşe kavramına gelecek olursak, çoğu insanın mutluluk ve neşeyi aynı kefede değerlendirmesini anlamıyorum. Benim için asla aynı değiller. Baktığımızda ben dışardan hep neşeli, eğlenen belki de mutlu biri gibi görünüyorum diyelim, gerçekte yataktan kendimi nasıl zorlayarak çıkardığımı ya da sessizlik oluştuğunda nasıl gerildiğimi, onu bozmak için neler yapabilirim düşündüğümü kimse biliyor mu? hayır.
    Neşe sadece insanlara gösterdiğimiz bir yüzümüz. Mutluluksa; bunları yaparken cidden iyi hissediyor muyuz? Mutluluğun gelip geçici olduğuna inanmıyorum ben. Mutluluk bizim yarattığımız bir süreç, mutsuzluk gibi. Hepsinin sahip olduğu belli süreçleri var hayatımızda. Neşe ise öyle değil. Neşe benim için ortama bağlı. Normalinde sevdiğim insanlarla oturup konuşuyorsam elbette ki neşeliyim, o anki mutsuzluğum ve dertlerimi arkamda bırakıp 15 dakikalığına da olsa o insanların esprisine gülebilirim. Ama bu içerde mutlu olduğum anlamına mı gelir?
    Diğer insanları bilmiyorum ama ben ne kadar mutsuz, bitkin olsam da sevdiğim insanların etrafında ortamın güzelliğine ve neşesine kapılmayı seçiyorum. Eve döndüğümde mutsuzluğuma ve depresyonuma geri dönebilirim ama o an o küçük bir kapının açılması ve benim biraz da olsa neşeyle dolmam gerekiyor.
    Bir de asla başka insanların sana yönelttiği negatif enerjiyle mutsuz hissetme :)
    Kendi çevremden bildiğim bir şey varsa o da çoğu insanın kıskandığı şeyler yüzünden diğer insanlara tüm kötü enerjilerini gönderdiği.
    Demek ki bir yerlerde bir şeyleri iyi yapıyorum diye düşünüp devam etmek gerekiyor :)

    Güzel bir hafta sonu geçirirsin umarım!
    Yorumun içn teşekkür ederim :)

    YanıtlaSil

Blogger tarafından desteklenmektedir.