Anime Tanıtım & İnceleme; Devilman: Crybaby

Hey!
2018 Kış Sezonunda Heyecanlandıran Animeler yazımda Devilman Crybaby'den bahsetmiştim. Gittim cumartesi günü yazı yazmak yerine onu izledim. Yaklaşık 4 saat içinde psikolojik çöküntü yaşadım yalan söyleyemeyeceğim. 10 bölümlük bu seri bana duygu şoku yaşattı!
Peki niye?
Çünkü düşündüğüm konuyla alakası bile yoktu!
Devilman serisini bilen biri değilim ben, bu animeden önce de hiç duymamıştım, yalan yok! Myanimelist'deki konuyu 'yeterince' açıklayıcı bulmayınca gittim Türkanime'den okudum hatta konuyu da buraya orası aracılığıyla yazdım.
Yazmaz, inanmaz olaydım! Böyle bir fake olamaz. O animenin konusunu kim bir tarafından sallayıp yazdıysa kendine gelsin, insanları kandırmanın hiçbir alemi yok. Altındaki yorumlarda da biri de çıkıp ulan bu animenin konusu böyle değil, başlangıçta olaylar öyle gelişmiyor dememiş. Sorarım neden?

Tanıtıma niye bu kadar taktığımı merak ediyor olabilirsin, bunun çok geçerli bir sebebi var. Eğer bu olaylar zinciri bir istekle ve neyi neden yaptığını bilen karakterlerle başlayarak gelişseydi, sonraki olaylar ve hatta belki de final şu anki şeklinde olmazdı. Bir şeyler rayına daha çok oturabilirdi, en azından karakterler açısından. O yüzden önce size Devilman Crybaby'nin *tanıtımını* yapacağım! 

5 Ocak 2018 tarihinde Netflix tarafından 10 bölümü'de aynı anda yayınlanan Devilman: Crybaby aslen iki arkadaş ve onların Şeytan (Japonca Akuma, İngilizce Demon olarak geçiyor)denilen yaratıklar etrafında dönen hikayesini konu alıyor. 

Posterde de görebileceğiniz gibi sırasıyla Asuka Ryou ve Fudou Akira çocukken ki karşılaşmalarının ardından lise çağlarında tekrar bir araya gelirler.

Ryou çalışmaları sırasında iblislerin uyandığını gördüğünü ve insanlığı korumaları gerektiğini söyler. Burada Akira'da Ryou'ya yardım etmeye karar verir ve iblislerin gizlendiklerini düşündükleri bir yere giderler. Burada Akira, Ryou'yu kurtarabilmek için Amon adı verilen bir şeytanla birleşir. Artık Amon'un vücudu ve bir insanın kalbine sahip olan Akira insanlık için şeytanlarla savaşmaya başlar.

Hikayeyi az çok anladınız diye umut ediyorum.

Şimdi bundan sonrası animeyi izlemeyenler için spoiler içerecektir. Animeyi izlemek isteyenler direk son paragrafa geçebilirler.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Sui Ishida tarafından yapılan Devilman; Crybaby çizimi

Şimdi şöyle ki Türkanime'deki tanıtım yazısını okuduktan sonra aklımda şu canlanmıştı; Akira kendi isteğiyle bir şeytanla birleşmeyi kabul ediyor ve olaylar buna göre gelişiyor. Ama hayır! Akira, Ryou için gittiği bir partide tüm insanların katliamına ve Ryou'nun bir şeytan tarafından yenecek olmasına dayanamıyor, ona yardım için koşacağı sırada Ryou'nun çağırdığı Amon ile birleşiyor.

Yani karakter kendini bir anda bir şeytanla birleşmiş ama aslında "insan" vasfını kaybetmemiş olarak buluyor kendini.

Birinci bölümde çokça katliam, çokça kan görüyoruz. Son bölümlerde artan bir vahşet ortaya yine çıkıyor ancak ara bölümlerde ilk bölümdeki Sabbath partisindeki kadar kan görmüyoruz. (Sabbath partisi animede gençlerin gittiği bolca uyuşturucu ve bilumum çılgınlıkların yapıldığı partiler.) Sabbath partileri şeytanların insanların içinde gizlenirken kimliklerini korumaları ve insan avlamaları için paravan partiler aslında. Çünkü insan vücuduna giren şeytanlar en çok cinsel arzuya karşı koyamıyorlarmış. Ne kadar ironik değil mi? 

Anime süresince birçok şeytan türüyle karşılaşıyoruz. Bunlarla ilgili bilgi vermek istemiyorum açıkçası ama belirtmem gerekirse bu animede Amon karakterinden yeterince bahsetmemişlerdi. Yani animeyi izlerken Silene diye bir karakterin Amon! Amon diye bağırışlarını ve onu geri çağırma dürtüsü yüzünden Akira ile savaşını görüyoruz ama Amon'dan sadece en sonda Ryou kısaca bahsediyor. "Şeytanların Şampiyonu" tarzı bir tabir kullanıyor Amon'u tanımlamak için. 

Son iki bölüme kadar izleyiciyi "WTF?" içgüdüsüyle doldurup 9.bölümün sonunda Miki Makimura ve o rapçi çocukları öldürerek bizi çıldırtıp, 10.bölümün sonunda 46 yıllık Akira&Ryou savaşı göstererek son vuruşu yapıyorlar. Bilin bakalım kim ölüyor sonunda? 

İzleyici! 

Tabi Akira'da. 

İşler buraya varana kadar biraz bahsetmek istediğim şey bu hikayede Miki, Wamu, Kukkun ve Miko'nun nasıl harcandığı. 

Mangada da aynı şekilde Miki 'destansı' bir şekilde öldürülüyormuş. Son saniyeye kadar Wamu yani Miki'nin kahramancığı veya Akira'nın onu kurtaracağına olan inancı asla bitmiyor Miki'nin. Wamu geliyor da aslında. Ama Miki'nin evine saldıranlar tarafından sırtından bıçaklanmış ve öldürülmüş şekilde. Sonrasında Miki'nin çığlıklar eşliğinde öldürülmesini söylemiyorum. Kızın sırtını yardınız hainler!
Miko, yani Mikiko ise tıpkı Wamu ve Kukkun gibi Miki'yi korumaya çalışırken öldü. Daha fazla dayanamayacağını bilen Miko insanlara son kez
"İnsan olmanın anlamı ne? İyi olmanın anlamı ne?" derken kafasına sıkıverdi :( Ya burada seriyi özetleyen cümleyi Miko'ya kurdurmuşlar diye düşündüm. 

Sonra sona böyle acıklı bir sahne eklediniz diye affedilmediniz. Çünkü aklım hala Miki'nin komşularının yaptıkları geliyor. Akira'nın tüm şeytan vücuduna ama aynı zamanda bir insanın kalbine sahip Devilman'leri toplayıp Ryou ile savaşmasının bir anlamı olmamasının kafamda yankılamasını saymıyorum zaten.
Ah Akira! Kendi için değil başkaları için ağlayan çocuk! O nasıl bir son iki bölümdü öyle!

Devilman: Crybaby'de görebileceğimiz şey aslında Ryou'nun insanları nasıl kargaşa, paranoya ve korkuya sürüklediğiydi. Tüm o sahneler boyunca bir ülkenin karmaşanın içinde kaybolmasını izledik. Hepsi de Ryou'nun kurgusuydu. İlk başta bilerek bu planı kurmamış olsa da sonrasında Miki ve Akira'yı hedef haline getirmek tamamen Ryou'nun yaptığı bir şeydi. Büyük planının bir parçası. 

Ama Tanrı tarafından tekrar ve tekrar cezalandırılan da Ryou oldu. Finalde Ryou'nun "sevgi yok" konuşmasını dinledikten sonra gördük ki o büyük Akira&Ryou savaşından sonra Akira belden aşağısını kaybetmiş ve ölmüş. Bizim düşmüş meleğimiz, Satan'ımız Ryou ise tüm gezegeni, tüm insanlığı yok etmiş. Ve sonunda Ay ve Dünya ortaya çıkan yeni gezegenin uyduları olmuşlar. 

Yani Ryou'nun sonsuz cezası bir döngü haline devam ediyor, sürekli, sürekli. 

Hissettiği son şeyin ne anlama geldiğini söyleyebilecek bir Akira'sı da yok artık.
Ve şimdi ilk bölümün ilk sahnesi anlam kazanıyor. 

Hepimiz büyük bir şeylerin parçası olmak için can atarız. Fantastik bir yolla da olsa buradaki kişiler, Miki'yi öldürenler, Akira, Wamu ve daha bir çoğu büyük bir planın parçasıydı.
Finali izledikten sonra peki gerçekten öyle mi düşünüyorsunuz?
Büyük bir şeylerin parçası olmak her zaman iyi mi gerçekten?
Dünya'da ne olduğunu bildiğimiz veya bilmediğimiz iyi-kötü birçok şey oluyor.
Bunu izledikten sonra düşünün bence bir. Her planına dahil olmak istediğiniz insanlarla mısınız, yoksa Dünya sizin müdahale edemeyeceğiniz bir hızla mı dönüyor?

Bunları da söyledikten sonra şimdi toparlayalım; Bu animeyi yine olsa yine izler miyim? Evet! Üstümdeki etkisi henüz geçmemiş olsa da yine izlerim, izleyeceğim hatta mangasını okunacaklar listeme aldım!
Peki ya çizimler? 1972 yapımının yeniden canlandırılmışı olan bir anime için fazlasıyla iyiydi. Hele ki Şeytanlarla birleşen kişilerin değişimleri gayet güzel gösterilmişti, taraftarıyım. 

Hatta son bölümler ve ilk bölümler arasındaki o bağlantı beni bitirdi! 

Yüzyılın animesi bence hala Death Note ama evet, Devilman: Crybaby 10/9.5 puanla en iyilerim arasına girdi. Yarım puanı da Miki, Miko, Wamu ve Kukkun için kırdım. Onlar için daha güzel bir son isterdim. Belki Ryou'nun yarattığı paranoyanın bir sonucu olarak öldüler ama o kadar etkilendim ki cidden hala canım yanıyor düşündükçe.
Bende bu kadar acı duygusuna sebebiyet veren başka animeyle karşılaşmadım henüz.  

            ---------------------------------------------------------------------------------------------------





Spoiler içeren kısmı bitirdikten sonra Devilman: Crybaby izlemeyi düşünenlere söyleyeceğim bir şey var.
 Bunu izlerken 4 saatte yaşadığım duygu selini umarım siz benden daha az yaşarsınız. Çok acayip bir 4 saat sonunda ancak bugün kendime gelebildim, ki hala düşündükçe acı çektiğim sahneler var.
Ne söylesem bilemiyorum ama o ikili arasındaki arkadaşlık ya da Ryou her ne olduğunu düşünüyorsa işte beni öyle etkisine aldı ki tumblrdan giflerine bakıp bakıp hüzünleniyorum.

Elektronik müzik sevmem aslında ama alın opening şarkısını bi dinleyin rica ediyorum ya buradan
Daha da diyecek bir şey bulamıyorum. 

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere,
-d