Old Weird Is Back!

Hey,
Ben geri geldim. 

Aslında önceden hep buralardaydım ama sadece yazacak şeylerimin tükenmeye başladığını düşünüyordum, biliyorsunuz hayat bazen çok zor olabiliyor ya da sizin kafa dağıtmaya ihtiyacınız olabiliyor vs vs.
Animelerden, dizilerden uzaklaşmış kendimi hayatın akışına bırakmışken burayı unuttum tabi.
Sonra back to the reality. 
Hepimizin gerçekleri farklı, benimkiler genelde kendimi dipsiz bir kuyudaymışım gibi hissettrmeye bayılır. Psikolojik olarak beni çökertmeye de. 
Final haftam kapıya dayanırken her şey üstüme hücum eder ve ben ders çalışamam, asla beceremem mutlu olmayı ya da normal olmayı.

Size geçirdiğim ayları özetledim. Rica ederim canım,  hepimizin başa çıkmaya çalıştığı şeyler sonuçta bunlar. Ben sadece dillendiriyorum. 
Bu yazıyı kendimi daha iyi hissetmek için yayınlıyorum, daha önceki yazıları da aynı sebeple yayınlamıştım. Blogu da bu sebeple açmıştım. Kendimce eksik gördüğüm şeyleri tamamlamak, kendimi iyi hissetmek için. 

Şimdi de güç bulmak için yazıyorum bunu, çünkü gücü buradan başka hiçbir yerde bulamayacağımı anladım. Ne kadar istesem de başkalarının gücü benim gücüme güç katamaz, beni güçlendirebilecek, yataktan çıkmamı sağlayacak şey başkaları olamaz. 
İnsanlardan bunu istemekten vazgeçtim artık, çünkü kimse beni benden daha iyi tanıyamadığı gibi beni kaldırma gücünü de bulamaz.
Sırtımı başkalarına dayayarak yaşantımı devam ettiremem. 
Çevremde insanlar olmadan da yaşayabilmeliyim. Değil mi? 

Bugün bir dönüm değil, bugün sadece normal bir gün. Kendimin, sınırlarımın farkına vararak yaşadığım; tercihlerimi kendimin yapabildiği bir gün. 

Eğer hala okuyan varsa, hepinize iyi günler! 
Blogda görüşmek üzere. (Arka fonda Indie Workout dinleyince yazı daha güzel oluyor)
-d