Hotarubi no Mori e

Selam!
Finallerden kaçmak için kullanıyorum burayı bu sefer. Büyük bir bardak suyum ve elbette ki haftaya uçağım olduğunu duyunca kendini göstermek zorunda hisseden uçuğumla buradayız. 
Geçenlerde kendi kendime bir challenge yapıvermiştim -vizelerden sonra her hafta bir anime ya da anime film izlenecek diye- ha başarılı olamadım ama en azından izlediklerimden birini yazayım dedim. Çünkü malumunuz bu animenin görsellerini etrafta çok görüyorum ama ismini cismini çok göremiyorum, bir de biraz eski sanırım.

İşte karşınızda Hotarubi no Mori e inceleme yazısı! 

İngilizce adıyla 'Into the Forest of Fireflies' 2011 yılında çıkmış bir anime film.

Konusu, 6 yaşındayken amcasının yanına kırsala ziyarete gittiğinde ormanda kaybolan Hotaru Takegawa, Gin adında maskeli bir orman ruhu ile karşılaşır.

Gin'in Hotaru'ya ormandan çıkış yolunu göstermesi ve her sene yaz tatilinde Hotaru'nun onu görmek için amcasının yanına gelişi ile arkadaşlıkları başlamış olur. 

Animenin tarzına Dram, Shoujo, Romantik diyorlar ama benim tanımlamam gerekirse sadece dramdı. Saf Dram. 

Konunun işlenişini bir yana bırakıyorum, 45 dakika boyunca animenin görselliğinden gözüm kamaştı gerçekten. Bir kere Japonların 'Youkai' dediği kutsal ruhlarla ilgili animeler gerçekten en büyük zaafım. Üzerine birde kullanılan renkler ve sadelik bana Natsume Yuujinchou'yu hatırlattı.

Aynı arkadaşlık, aynı sakinlikte, benzer kırsal alanlar ve pastel renkler.

Bir de üzerine biraz romantik bir hava serpmişler.

Son saniyeye kadar elle tutulur değil ama hep iyi hissettiriyor, hep devam etmenizi sağlıyor. 

Seneler boyunca bıkmadan üşenmeden birini görmek için kat edilen yollar, dostluk, harika renkler ve sade çizimler ve biraz da samimiyet. 

Normainde izlediğim animelerde ne aradıysam buldum burada.

"Daha önce neden izlememişim ben seni 😭" kategorisine ekledim bile!

Sizde bu tarz kısa ve sade animeleri seviyorsanız ve hala Hotarubi no Mori e izlemediyseniz şiddetle tavsiye ediyorum! Çok şey kaçırıyor olabilirsiniz. 

Bir sonraki yazıda görüşmek üzere,

-d

*ps* bitince ilginçtir ki ağlamadım ama bu yazıyı yazarken gifleri gördüm diye bir hüzünlenmedim değil, yine kalbimde yara açan animelerden. Olsundu seviyorum 💚