Yine.

Merhaba, yine ben.

Moralim bozukken buraya uğramayı alışkanlık haline getirdim. Hoş bir davranış olduğunu savunamam ama şimdilik elimden gelenin en iyisi bu.
Farklı bir şeyle gelmedim bu seferde.
Yine hep yaptığım ama buraya yazmadığım bir şeyi yaptım. 
Mutluluktan gözüm karardı, her şeye aynı anda sahip olmayı istedim. 
Hepsi aynı anda gelsin istedim. Hepsi benim olsun.
En ufak başarıda her şeyin makul olduğunu ve hepsine sahip olabileceğini düşünen kaç insan tanıdınız? O sayının yanına +1 daha ekleyin. Artık beni de tanıyorsunuz.

Hayal kırıklığımdan bahsediyorum. Her heveslendiğimde ortaya çıkan fazlaca olumsuzluktan.
Bu kadar mı yanlış hayaller kurmuşuz da geliyor bunlar başımıza?
İnsanlar hep herkese söyleme de iptal olmasın dedi ben paylaşmak duyurmak istedikçe. 
Sanki sonunda hayal kırıklığına uğrayacağımı anlamış gibi? 
O kadar belli ediyor muyum cidden?
O kadar çok kırıldığımı, belli ediyor muyum?

Henüz nasıl devam edeceğime karar vermedim. Burası için de, bir türlü düz yolda yürümesini beceremeyen kendim için de.
Karar verene kadar,
Görüşmek üzere.